ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ: Διοργανώνεται Θερινό σχολείο στην περιοχή του Πάρνωνα για το πρόγραμμα Άνθρωπος και Βιόσφαιρα της UNESCO

ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ: Διοργανώνεται Θερινό σχολείο στην περιοχή του Πάρν...:   Άνθρωπος και Βιόσφαιρα   Διοργάνωση Θερινού Σχολείου στο πλαίσιο του προγράμματος Άνθρωπος και Βιόσφαιρα (Man and the Bioshere MAB) τη...

https://arkadia-online.blogspot.gr/

Ο Αλφειός είναι o μεγαλύτερος ποταμός της Πελοποννήσου

 Αρκαδία Μαγική 

                                 Ο Αλφειός Ποταμός                                

Ο μεγαλύτερος ποταμός της Πελοποννήσου, ο αγαπημένος ποταμός του Δία, ο πλουτοδότης Αλφειός με τους υπέροχους μύθους που τον συντροφεύουν από την αρχαιότητα, είναι ακόμα και στις μέρες μας η πηγή της ζωής για την άγρια φύση του Μωριά. Οι ονομασίες του πολλές: μέσω λαϊκών παραφθορών, όπως Αλφειάς και Αρφειάς, έφτασε να ονομάζεται, μέχρι και τις μέρες μας, Ρουφιάς. Κατά τους Βυζαντινούς χρόνους το ποτάμι ονομαζόταν Αλφέας. Οι Φράγκοι ονόμασαν τον Αλφειό «Καρμπόν» από τα κάρβουνα που έβγαιναν στις όχθες του και κατά τον Μεσαίωνα υποστηριζόταν ότι η ονομασία Αρφειάς αναφερόταν στον ποταμό του Ορφέα αντί του Αλφέα. Το όνομα του ποταμού ετυμολογείται από το αρχαίο ρήμα «αλφάνω» που σημαίνει «κερδίζω, αποφέρω πλούτη». Ο Όμηρος τον αποκαλεί υπέροχα «ΙΕΡΟΝ ΡΟΟΝ ΑΛΦΕΙΟΙΟ». Ο Αλφειός είναι ένας ποταμός που ιστορείται σε πολλούς «μαγικούς» μύθους, καθώς ήταν από τους κορυφαίους θεοποιημένους ποταμούς των αρχαίων Ελλήνων και λατρευόταν σε όλες τις περιοχές απ’ όπου περνούσε. Διάσημο είναι το άγαλμα του Αλφειού στο αέτωμα του ναού του Ολυμπίου Δία στην αρχαία Ολυμπία, ενώ ο ποταμός απεικονιζόταν συχνά σε ρωμαϊκά ψηφιδωτά.

Κατά την μυθολογία ήταν γιος του Ωκεανού και της Τηθύος, ενώ σύμφωνα με μια άλλη παράδοση ήταν γιος του Ήλιου. Σύμφωνα με την δεύτερη εκδοχή ο Αλφειός ήρθε σε σύγκρουση με τον αδελφό του Κέρκαφο, τον σκότωσε και καταδιωκόμενος από τις Ερινύες έπεσε και πνίγηκε στον ποταμό Νύκτιμο, ο οποίος από τότε ονομάσθηκε Αλφειός. Ο ήρωας Ηρακλής στον πέμπτο του άθλο εκτρέπει τα νερά του Αλφείου για να καθαρίσει την κόπρο του βασιλεία της Ηλείας, Αυγεία. Σύμφωνα με άλλο μύθο, από τις όχθες του Αλφειού έκλεψε ο Ερμής τα βόδια του Απόλλωνα, ενώ ένας ακόμα μύθος αναφέρει ότι στις όχθες του Αλφειού γεννήθηκε ο θεός Διόνυσος. Ο πιο όμορφος μύθος όμως έχει να κάνει με τον ανεκπλήρωτο έρωτα του Αλφειού προς τη νύμφη Αρέθουσα. Η ιστορία λέει ότι ο Αλφειός, πηγαίνοντας για κυνήγι, συνάντησε και ερωτεύτηκε την Αρέθουσα και άρχισε να την ακολουθεί με άγριες διαθέσεις. Η Αρέθουσα στην προσπάθεια της να τον αποφύγει, πέρασε στη θάλασσα και έφτασε στη νήσο Ορτυγία κοντά στη Σικελία, όπου μεταμορφώθηκε σε πηγή. Ο Αλφειός λοιπόν μεταμορφώθηκε σε ποτάμι ώστε τα νερά του να φτάσουν στην Ορτυγία και να ενωθούν με τα νερά της αγαπημένης του.

Ο Αλφειός είναι o μεγαλύτερος ποταμός της Πελοποννήσου τόσο από πλευράς μήκους, όσο και από πλευράς υδάτινου όγκου. Το συνολικό μήκος του φτάνει 116 χιλιόμετρα. Πηγάζει στην Αρκαδία, στην περιοχή του Ασεατικού πεδίου, κοντά στο Λεοντάρι της Μεγαλόπολης, στους βόρειους πρόποδες του Ταϋγέτου. Στην πορεία του δέχεται τα νερά των διάσημων ποταμών Ελισσώνα, Λούσιου, Λάδωνα, Ερύμανθου και Κλαδέου, αλλά και δεκάδων μικρότερων ποταμών και χειμάρρων. O ποταμός διασχίζει το λεκανοπέδιο της Μεγαλόπολης, και περνά δίπλα από την Καρύταινα όπου συμβάλλει με τον ποταμό Λούσιο. Από εκεί κατευθύνεται βορειοδυτικά όπου δημιουργεί την μεγάλη κοιλάδα του Αλφειού, η οποία συνεχίζεται με δυτική κατεύθυνση στην Ηλεία μέχρι την εκβολή του στα βόρεια του Κόλπου της Κυπαρρισίας στο ύψος του Επιτάλιου. Σύμφωνα με τον Πλίνιο, το ποτάμι ήταν πλωτό από την εκβολή του μέχρι την περιοχή της αρχαίας Ολυμπίας, όπου οι επισκέπτες έφθαναν με μικρά σκάφη για τους Ολυμπιακούς αγώνες.

Ο Αλφειός στο διάβα του περνάει από πολλά διαφορετικά οικοσυστήματα και τύπους βλάστησης. Γύρω από το ποτάμι η βλάστηση αποτελείται κυρίως από πλατάνια, πολλές μεγάλες ασημοϊτιές, πικροδάφνες και λυγαριές, ενώ λίγο πιο ψηλά στους λόφους επικρατούν τα πουρνάρια, οι κουμαριές, οι κοκκορεβυθιές και τα σφενδάμια. Πολλά χαρακτηριστικά είδη της πελοποννησιακής χλωρίδας φύονται κοντά στο ποτάμι. Αξιόλογα φυτά είναι ο Adonis flammeus, η ίριδα Iris unguicularis, ο νάρκισσος Narcissus serotinus, η τουλίπα Tulipa orphanidea, το λυχνάρι Arum italicum, το Linum pubescens, η Aristolochia elongata, το κολχικό Colchicum bivonae, η Bellevalia dubia, οι κρόκοι Crocus boryi, C. niveus, η Cymbalaria microcalyx, η Petrorhagia dubia, το κυκλάμινο Cyclamen peloponnesiacum, το υδροχαρές Lythrum salicaria και πολλές ορχιδέες όπως, οι Anacamptis pyramidalis, Α. papillionacea, A. boryi, Orchis simia, O. italica, O. pauciflora, O. quadripunctata, Limodorum abortivum, Serapias lingua, Ophrys mammosa, O. attica, O. bombyliflora και O. apifera.

Η ορνιθοπανίδα περιλαμβάνει πολλά είδη που ζούνε στα παρόχθια δάση και σε εκβολές ποταμών. Από τα αρπακτικά ξεχωρίζουν οι γερακίνες, οι φιδαετοί, τα βραχοκιρκίνεζα, τα ξεφτέρια, οι πετρίτες, οι τυτούδες, οι κουκουβάγιες, οι χουχουριστές, οι γκιώνηδες και οι μπούφοι. Άλλα κοινά είδη των δασών και των μικρών πεδιάδων είναι οι δεντροτσοπανάκοι, οι σταχτοσουσουράδες, οι κάργιες, οι κίσσες, τα τρυγόνια, οι τσίχλες, τα κοτσύφια, τα σιρλοτσίχλονα, οι κοκκινοκεφαλάδες, οι αετομάχοι, οι κούκοι, τα αηδόνια, οι γαλαζοπαπαδίτσες, οι αιγίθαλοι, οι θαμνοτσιροβάκοι, οι μαυρομυγοχάφτες, οι καρδερίνες, οι φλώροι, οι κοκκοθραύστες και τα σκαρθάκια. Κοντά στις εκβολές και στα φράγματα ζούνε πολλοί ερωδιοί, κορμοράνοι και βουτηχτάρια.

Από τα αμφίβια στον ποταμό ζούνε πρασινόφρυνοι, γραικοβάτραχοι, βαλκανοβάτραχοι, δεντροβάτραχοι, ενώ η ερπετοπανίδα περιλαμβάνει ποταμοχελώνες, βαλτοχελώνες, μεσογειακές χελώνες, κρασπεδοχελώνες, τρανόσαυρες, σαμιαμίδια, δεντρογαλιές, λαφιάτες, σαπίτες, νερόφιδα, λιμνόφιδα και οχιές, αλλά και οι ενδημικές της Πελοποννήσου σαύρες: το πελοποννησιακό κονάκι, η μοραϊτόσαυρα, η γραικόσαυρα, ο οφιόμορος και η πελοποννησιακή γουστέρα. Από τα θηλαστικά στο ποτάμι ζούνε ακόμα βίδρες και στα γύρω δάση απαντά κανείς, αλεπούδες, νυφίτσες, κουνάβια, ασβούς, αγριόχοιρους και σκαντζόχοιρους, ενώ σε διάφορα σημεία κοντά στο ποτάμι ακόμα ζούνε τσακάλια.

Η ιχθυοπανίδα του ποταμού περιλαμβάνει 22 είδη, όπως χέλια (Anguilla anguilla), πελοποννησιακές μπριάνες (Barbus peloponnesius), πεταλούδες (Carassius gibelio), κυπρίνους (Cyprinus carpio), ασημοκυπρίνους (Hypophthalmichthys molitrix), αμερικάνικες πέστροφες (Oncorhynchus mykiss), λακωνικούς πελασγούς (Pelasgus laconicus), στυμφαλικούς πελασγούς (Pelasgus stymphalicus), ποταμοσαλιάρες (Salaria fluviatilis), πέστροφες (Salmo trutta), γουλιανούς (Silurus glanis), λιάρες (Telestes pleurobipunctatus) και πελοποννησιακούς ποταμοκέφαλους (Squalius peloponnensis).

___________

ΠΗΓΗ:www.naturagraeca.com